الهام حبشی | شهرآرانیوز؛ احتمالا بعد از جنگ جهانی دوم، حادثه دیگری را پیدا نکنید که به اندازه ویروس کرونا زندگی نسل بشر را دستخوش تغییرات کرده باشد. تغییراتی که در جای جای زندگی ما مشهود است و اصول فراوانی را زیرورو کرده است.
سنگینترین برفهای زمستانی، کل زورشان تعطیل کردن دو، سه روزه مدارس بود؛ اما امروز کرونا، این بیماری نفرین شده نامرئی، ۲ سال است که درِ مراکز آموزشی و تحصیلی را تخته کرده است. حالا اینترنت، ما را از جای جای شهر گرد هم جمع میکند و گوشیهای همراه جایگزین کلاس درس شده اند.
با لپ تاپ از راه دور امتحان میدهیم و با روشن کردن میکروفن و وب کم هویتمان را به اثبات میرسانیم. همه چیز شکل و شمایل جدیدی به خود گرفته و در این میان تقلب کردن هم وارد مرحله دیگری شده است. اگر محصل باشید این حرف ر ا بیش از هر کس دیگری درک میکنید و اگر در خانه محصل داشته باشید، حتما متوجه کارهای عجیب و غریبی شده اید که حین امتحان هایشان رخ میدهد.
تقلب کردن در کلاسهای حضوری کار هر کسی نبود. کسی که از لحظه لحظه غفلت استاد، بهینهترین استفاده را بکند؛ شکارترین موقعیت نشستن را تشخیص بدهد؛ میزان ولوم صدایش را برای رسیدن به بغل دستی و نرسیدن به مراقب دقیق تنظیم کرده باشد و دهها ترفند دیگر که هرکدام آنها بازی مرگ و زندگی برای یک دانش آموز بود. چند ساعت پیش، تصویری در تلگرام توجه بسیاری را به خود جلب کرده است، یک دانش آموز برگه تقلبی را روی گوشی همراه خود نصب کرده و دقیق مکان دوربینها را پانچ کرده بود.
روشی که میتوان با به کار بردن آن، توی چشمهای معلم خیره شد و هم زمان و بدون هیچ گونه گردش اضافه چشم، پرونده درسی را بست و کنار گذاشت. در خبر دیگری آمده بود که با بازگشایی مدارس در هندوستان، پلیس باندی را دستگیر کرده است که با فروش کفش و دمپاییهای مجهز به بلوتوث کسب درآمده کرده و محصلان زیادی هم برای انجام تقلب این کالا را با جان و دل خریداری میکرده اند؛ اما تمام اینها تنها گوشهای از خلاقیت دانش آموزان امروزی است!
کافی است برای دقایقی گوگل را باز کنید و سری به پلتفرمهای متنوع ویدئویی را بزنید. از یوتیوب و آپارات گرفته تا اینستاگرام و تیک تاک. پلتفرمهایی که محصلان روشهای سری خود را در قالب صدا، ویدئو و تصویر با دیگران به اشتراک میگذارند و تولید محتوا میکنند: «۱۰ ترفند تقلب که آرزو میکردید زودتر آنها را یاد میگرفتید»، «چگونه در امتحانات مجازی تقلب کنیم» و «۲۴ روش دور زدن امتحان» و بسیار عنوانهای دیگر که برایشان نقطه پایانی وجود ندارد و به نظر میرسد برای رهایی از این شیوههای عجیب و غریب سیستم آموزشی باید تدابیر ویژهای بیندیشد.